Pan Piła lubi porywać ludzi i zmuszać do udziału w chorych grach, których stawką jest przetrwanie. Ofiary szaleńca muszą udowodnić, że naprawdę zależy im na życiu. Oby ocalić skórę, muszą ryzykować, robić okropne rzeczy, czasem poświęcić tę czy ową kończynę albo kogoś zabić. Po kolejnym wyrafinowanym morderstwie, policja odnajduje kryjówkę Piły oraz jego samego. Ale aresztowanie to tylko część diabolicznego planu maniaka. Morderca jest ciężko chory na raka. Umiera, ale przed śmiercią chce dać innym lekcję życia. Tym razem nauczkę dostanie osiem osób zamkniętych przez Piłę w opuszczonym domu. Z budynku nie ma ucieczki, a wszędzie czyhają śmiertelne pułapki. Przez wentylatory sączy się trujący gaz, który powoli zabija uczestników chorej gry. Uwięzieni mają dwie godziny na wypełnienie postawionych im przez Piłę zadań, odkrycie tajemnych wskazówek i odnalezienie odtrutek, które zneutralizują działanie trucizny. Po upływie wyznaczonego czasu wszyscy będą martwi. Zegar tyka także w zajętej przez policję kryjówce Piły, ponieważ wśród porwanych przez mordercę ludzi jest syn policjanta prowadzącego śledztwo. Detektyw bezsilnie obserwuje na zamontowanych przez szaleńca monitorach, jak jego dziecko i inni nieszczęśnicy desperacko usiłują wydostać się z matni.
Szczerze mówiąc rozumiem, dlaczego recenzenci dali temu filmowi ocenę 3 - główny bohater i duża część ofiar Jigsawa są koszmarnie przedstawieni i popełniają ogromną masę błędów. Jedyne, co mi się w tym filmie podobało to postacie Johna "Jigsawa", Amandy oraz końcowy zwrot akcji.
Odpowiedz
Wyszukiwanie odpowiedzi..
