Długo zastanawialiśmy się jak podejść do tego, co wydarzyło się w ostatnich tygodniach. Uznaliśmy jednak, że nie ma co owijać w bawełnę i musimy powiedzieć Wam wszystko szczerze - tak jak było. Po Skandynawskim etapie wspólnie z Kasią zaczęliśmy odczuwać zmęczenie vlogowaniem. Ciągłe problemy z dostępem do Internetu zmuszały nas, by spędzać wiele godzin w McDonaldach, kawiarniach, hotelach, centrach handlowych i miejscach, gdzie mogliśmy załadować nowe odcinki oraz przesłać materiał do Aleksandra. To wszystko sprawiło, że zamiast cieszyć się wolnością, zaczęliśmy czuć się przywiązani i zmuszeni do robienia czegoś, co nie sprawia nam radości. Straciliśmy motywację i nie widzieliśmy w tym sensu. Chcieliśmy zamknąć kanał i przestać tworzyć nowe vlogi. Wszystko zmieniło się kilka tygodni temu w pewną słoneczną niedzielę. Będąc w niedziele w kościele na polskiej mszy, skorzystałem ze spowiedzi i z rozmowy z bardzo mądrym księdzem. Po tej rozmowie uznałem, że trzeba to przemodlić i obserwować nasze zmiany oraz to, co się dzieje. Na razie zdecydowaliśmy nie podejmować pochopnych kroków. Powiedziałem wtedy Boże, jak chcesz, żebyśmy to robili dalej to daj mi znak. Długo nie trzeba było czekać. Kilka godzin później otrzymaliśmy e-maila, który wszystko zmienił. To był list wysłany z nieba. Co w nim było? Zobaczycie w tym odcinku.
Zostawcie proszę komentarz co sądzicie o zmianach i czy podjęliśmy dobrą decyzję kontynuując vlogowanie!
Wyszukiwanie odpowiedzi..
