Mgła (2007

Wkurzała mnie ta nawiedzona katoliczka,przypomniała mi matkę Carrie. Odpowiedz

kiedy byle wariatka przekonuje do siebie 90% ludzi a nadzieja umiera zdecydowanie za wczesnie... Odpowiedz

Koniec troszkę zly , bo mógł zaczekać a nie od razu podjął taką decyzję ale ogółem świetne kino Odpowiedz

A co do tej paniusi z Biblią to coś jej się grubo pomyliło, składanie ofiar z ludzi demonom jest także zbaronione przez Boga, więc sama zgrzeszyła na filmie bałwochwalstwem. Odpowiedz

Super film obejrzany już nie pierwszy raz i zapewne nie ostatni bo warto Polecam Krawcu:) Odpowiedz

Macie ostatnią ludzie szansę obejrzeć, później my koty przejmujemy władzę nad światem kiedy wirus was zje my damy wam miski i będziemy was karmić wtedy kiedy będziemy mieli na to ochotę miaaaaaa Oglądać ! Odpowiedz

Nie wierzę w końcówkę, mogli przecież przeczekać dopóki nie będą mieli co jeść i pić i wtedy strzelać ... Odpowiedz

"czy ktoś ma broń" -nauczycielka wyciąga ,"czy ktos wie jak sie strzela"-podchodzi asystent menagera/pakowacz, z tyłu stoi wojsko :D ale film dobry Odpowiedz

Dobry 8/10 Odpowiedz

Mega film 9/10. Odpowiedz

Ten krzyk na końcu, ale fałszywy haha Odpowiedz

piękny film ale szkoda że taka końcówka mógł poczekać Odpowiedz

Dobra adaptacja ksiąźki Kinga. 10/10.. Odpowiedz

SPOJLER
az sobie kilka razy przewijalem jak tą katolke zabijał :) Odpowiedz

Szkoda że zastrzelił a nie poczekał bo i tak przeżyło czyli zabil bez powodu xd hahaha i huk ja bym im nasrał w tym aucia na końcu filmy muhajaha Odpowiedz

Jest to chyba jedna z najbardziej popularnych i jednocześnie najlogiczniej i najprzyjemniej zademonstrowanych adaptacji prozy mocno przecenianego Kinga na dużym ekranie.
Film jest świetny, tajemniczy, mroczny, barwny, intrygujący, dramatyczny, fascynujący, i co przede wszystkim najistotniejsze, tak w przeciwieństwie do powieści Kinga, podany na spójny i zarazem elegancko zgrabny sposób.
Bo sama książka, to cegła z milionami, często faktycznie całkowicie zbędnych opisów, rozciągających się na wiele stron, co równie często nie nadaje do fabuły, ani klimatu, ani nawet tego niezbędnego napięcia, czy barwności. Gdyż równie często, są to zupełnie puste treści, które właściwie nie wnoszą niczego w rozwój książkowej fabuły. Co właśnie sprawia, że tak bardzo ciężko idzie przebrnąć przez tą całą cegłę. Przy czym, jest cholernie zawiła i wciąż rozjeżdza się zbędnie, gdzieś na boki, stanowiąc sobą niejako tą po prostu kingową oryginalność. Jednocześnie, wiejąc nudą, bo czyta się i czyta i gdy nie następują dziwaczne zwroty całej akcji, to nic się nie zmienia i nic z tych książek zdaje się nie wynikać. Krótko mówiąc, proza Kinga, choć fascynująca, jest po prostu zarazem dosyć toporna, a więc nie za łatwa do strawienia. Przy czym narzuca się oczywiste pytanie po przeczytaniu jego dzieł, czy faktycznie było w ogóle warto wertować te grubaśne stronice, często, jak to się okazuje, dla tak lichego tematu, banału, lub dla cudacznego absurdu. I odpowiedź będzie mocno mieszana. Bo przykładowo 800 stronicowa książka, zajmując aż tyle miejsca, to rzeczywiście powinna błyszczeć, przynajmniej, jak rasowe ferrari. A skoro jakoś nie błyszczy, to nadaje się na opał, gdyż równie dobrze z powodzeniem można byłoby ją skrócić do 100 stronicowego tomiku bez żadnych strat, i też by się nic nie stało. To właśnie robił inny genialny mistrz prozy z dreszczykiem, konkurent Kinga, a więc Masterton, który dużo umiejętniej upakowywał barwność i grozę prozy w zwięzły tomik, z bezapelacyjnie znacznie lepszym efektem, dający przeczytać się z zafascynowaniem w dwie godzinki i już sięgało się po kolejny tomik, jak po dobrą gorzałę. Tak więc różnica między pisarstwem obu panów, kolosalna, że Masterton wzbił się w tym gatunku na wyżyny, dalece przerastając przecenianego Kinga i zasłużenie spychając go z podium.
Ale po to mamy właśnie kino, żeby skracać cegły i czasem z sukcesem nadając im taką barwność i efektowność, jaką książki Kinga powinny zawierać, a niestety równie często nie zawierają.
Jedyny mankament w tym akurat przypadku, to samo zakończenie filmu, które jest mocno odmiennego od tego z książki. I oczywiście niezbyt pozytywne, by nawet przy tak dobrym filmie, uparcie trzymać się tych durnych form pozornie, jakby zarezerwowanych, nie wiedzieć czemu, najprędzej dla horrorów. A tylko dlatego, że ktoś kiedyś wymyślił sobie, że każdy filmowy horror powinien się idiotycznie kończyć, lub tak, ni w pięć, ni w dziesięć, lub przynajmniej z rozczarowaniem. Czyli głupkowato, jak się tylko da.
I tu również, występuje niestety ten sam problem, przez który, ekranizacja tego filmu nigdy nie zdobędzie sobie zasłużonego uznania, choć z pewnością mogłaby zająć miejsce na tej wysokiej półce, tuż obok samych szlagierów i ponadczasowych hitów, do których często się powraca. Ponieważ w przeciwieństwie do całego filmu, jego zakończenie zrobiono tak bezczelnie cudacznie, że zastosowanie takiego bezsensownego rozwiązania, praktycznie przekreśla cały urok i wartość tego filmu.
Odpowiedz

45:15 to mój ulubiony moment Odpowiedz

A poczekał by 5 minut nie musiał pokazac ze zywcem nie wezma hahaha Odpowiedz

Nie polecam początek spk rozwinięcie git ale zakończenie masakra Odpowiedz

Moj stary sie upil xD Odpowiedz