Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego: Modlitwa za Życie #kościół

Materiał omawia Duchową Adopcję Dziecka Poczętego, katolicką praktykę modlitewną trwającą dziewięć miesięcy w intencji dziecka zagrożonego aborcją oraz jego rodziców. Inicjatywa ta, zrodzona po objawieniach fatimskich i przeniesiona do Polski w 1987 roku, polega na codziennym odmawianiu jednej dziesiątki różańca oraz specjalnej modlitwy, z możliwością podjęcia dodatkowych postanowień. Modlitwa ma na celu ochronę życia poczętego i jest postrzegana jako wypełnienie Jasnogórskich Ślubów Narodu. Duchowa Adopcja jest dostępna dla każdego, w tym dla osób rozwiedzionych i żyjących w związkach niesakramentalnych, i może być podejmowana wielokrotnie, a uroczyste przyrzeczenia są często składane publicznie w kościele, choć dopuszczalne jest również złożenie ich prywatnie. Praktyka ta jest promowana przez różne ośrodki i zgromadzenia zakonne, takie jak siostry Betanki, które łączą ją z opieką nad samotnymi matkami, oraz uzyskała błogosławieństwo papieży Jana Pawła II i Franciszka.