Przyniosłem Ci siedem czerwonych róż nie po to, by olśnić, lecz byś wiedziała. Każda z nich to inna część mnie, która przy Tobie nagle zamilkła i trwała. Pierwsza za świt, gdy cicho wstajesz, druga za cień, gdy mnie już znasz. Trzecia za śmiech, co zostaje pod skórą, czwarta za wszystkie zostań bez słów, co mkną w nas. Piąta to myśl, że znów Cię spotykam w każdym detalu dnia, nawet w smutku. Szósta za łzę tę najpierwszą i szczerą, którą zgubiłem gdzieś w Twoim dotyku. A siódma? To ta, której nie oddam nikomu, bo ona nie jest różą to ja. Dla Ciebie. Na zawsze.
Wyszukiwanie odpowiedzi..
