Wywiad ks. Piotra Pawlukiewicza Warto czasem usiąść na podłodze to piękna i cicha lekcja pokory, prostoty i wewnętrznego zatrzymania się. Ks. Piotr używa obrazu usiąść na podłodze jako symbolicznego zejścia z wygodnych, wysokich miejsc, z pozycji, które dają kontrolę i prestiż po to, by być bliżej Boga, siebie i prawdy o swoim życiu.
Główne myśli kazania: Podłoga to miejsce pokory. Czasem życie sadza nas na podłodze kiedy wszystko się sypie, kiedy coś tracimy. Ale to właśnie tam najłatwiej spotkać Boga, bo tam jesteśmy prawdziwi, bez masek.
Na podłodze kończy się gra pozorów. Usiąść na podłodze to zrezygnować z udawania, że wszystko jest okej. To przyznać się do swojej bezradności, smutku, bezsilności. I to jest bardzo duchowe.
Cisza i prostota otwierają na łaskę. Ks. Piotr mówi, że nie trzeba od razu mówić do Boga czasem wystarczy usiąść w Jego obecności, jak dziecko u stóp Ojca. To wystarczy.
Podłoga to nie koniec to początek. Wielu świętych zaczynało od dna, od miejsca, gdzie nic nie mieli. I właśnie tam ich serce otwierało się najbardziej na działanie Boga.
Nie bój się zejść nisko. Bo Bóg wysoko mieszka, ale na niskich spogląda. On sam zszedł na ziemię narodził się w stajni, umarł poniżony. Jeśli chcesz być blisko Niego czasem trzeba usiąść na podłodze.
Wyszukiwanie odpowiedzi..
