Agata Borowiec (PiS) o zwiększeniu transparentności procesu karnego

SUBSKRYBUJ mój kanał na YouTube: http://bit.ly/1hi2XbN! Zapraszam http://PrawicowyInternet.pl
18 posiedzenie Sejmu VIII kadencji - 12 maja 2016
Pierwsze czytanie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw


Poseł Agata Borowiec:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panowie Ministrowie! Mam zaszczyt przedstawić Wysokiej Izbie projekt ustawy o zmianie ustawy Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw.
Celem projektowanej ustawy jest zwiększenie transparentności procesu karnego poprzez wzmocnienie konstytucyjnej zasady jawności rozprawy w postępowaniu karnym oraz powiązanie możliwości utrwalania i transmisji przebiegu rozprawy przez przedstawicieli środków masowego przekazu z jawnością jej przebiegu.
W tym celu projektowana ustawa ogranicza zakres dopuszczalnych wyłączeń jawności rozprawy w oparciu o przesłankę ważnego interesu prywatnego, wprowadza możliwość zaskarżenia postanowienia sądu w przedmiocie jawności rozprawy oraz wyłącza możliwość apriorycznej odmowy wydania zezwolenia na utrwalenie i transmisję przebiegu rozprawy przez przedstawicieli mediów.
Wysoka Izbo! W polskim systemie prawnym jawność rozprawy jest podstawową zasadą konstytucyjną. Znajduje ona zastosowanie we wszystkich trybach postępowania sądowego. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej w art. 45 ust. 2 jedynie w enumeratywnie określonych przypadkach dopuszcza możliwość stosowania wyjątków od zasady jawności, tj. ze względu na moralność, bezpieczeństwo państwa, porządek publiczny oraz ochronę życia prywatnego lub inny ważny interes prywatny.
Zasadę jawności kwalifikuje się jako element prawa do sądu, czyli prawa jednostki do rzetelnego i publicznego procesu, w którym rozstrzygane są jej prawa lub w którym przedstawiane są przeciwko niej zarzuty karne. W swoim zewnętrznym wymiarze, który obejmuje możliwość uczestnictwa w rozprawie publiczności, zasada jawności służy zapewnieniu kontroli zewnętrznej zgodności z prawem procedowania sądu oraz zapewnieniu realizacji praw uczestników postępowania i tym samym stanowi jeden z gwarantów rzetelności procesu.
Jawność rozpoznania sprawy sprzyja także prezentowaniu właściwej postawy sędziego w stosunku do uczestników postępowania, przeciwdziała nawiązywaniu nieprawidłowych, albowiem nielicujących z powagą wymiaru sprawiedliwości i godnością urzędu sędziowskiego, relacji z uczestnikami postępowania, faworyzowaniu lub dyskryminowaniu jednej ze stron i tym samym, Wysoka Izbo, kształtuje zaufanie i pozytywny wizerunek wymiaru sprawiedliwości w społeczeństwie.
Biorąc pod uwagę powyższe, wyjątki od zasady jawności powinny być interpretowane zawężająco, tj. w takim zakresie, w jakim jest to niezbędne dla realizacji zasad demokratycznego państwa prawa. Skoro ustrojodawca w ust. 2 art. 45 konstytucji wskazał jedynie możliwość wyłączenia jawności rozpoznania sprawy w enumeratywnie wymienionych przypadkach, oznacza to, że ustawodawca zwykły ma prawo, ale nie obowiązek, przeniesienia określonych w nich wyłączeń jawności na płaszczyznę unormowań konkretnych procedur. Znajduje to również potwierdzenie w dotychczasowym brzmieniu § 1 art. 360 Kodeksu postępowania karnego, który zawiera jedynie zbliżony w swej treści katalog dopuszczalnych wyłączeń zasady jawności procesu karnego.