Tennis for Two
| |
| Producent | |
|---|---|
| Projektant | |
| Data wydania |
18 października 1958 |
| Gatunek |
gra sportowa (symulacja tenisa stołowego) |
| Wymagania sprzętowe | |
| Platforma | |
| Strona internetowa | |
Tennis for Two – gra komputerowa autorstwa Williama Higinbothama, stworzona w 1958 roku na bazie oscyloskopu, stanowiąca symulację tenisa stołowego. Jest jedną z najstarszych gier wideo, niekiedy uznawaną za pierwszą w historii branży mimo braku generowanego sygnału wideo. Tennis for Two stanowił pierwowzór dzieła Pong.
Rozgrywka[edytuj | edytuj kod]
Tennis for Two był symulacją tenisa stołowego, w której rolę wyświetlacza odgrywał oscyloskop o przekątnej ekranu 5 cali. Gra przeznaczona była dla dwóch graczy. Obsługiwali ją oni przy pomocy skrzynek z gałkami i przyciskami, których naciśnięcie wpływało na tor lotu piłki. Sam stół był widoczny z boku, zaś piłka za sprawą działań graczy przesuwała się w lewo i prawo[1][2]. Tennis for Two nie podliczał punktów zdobywanych przez graczy[1], ale uwzględniał czynniki takie jak prędkość wiatru i grawitacja[3].
Produkcja i dalsze losy[edytuj | edytuj kod]
Tennis for Two powstał w amerykańskim Brookhaven National Laboratory, a jego pomysłodawcą był fizyk William Higinbotham. Ze względu na złą opinię, jaką cieszyło się podejrzewane powszechnie o przeprowadzanie tajemniczych eksperymentów laboratorium, Brookhaven postanowiło zorganizować dni otwarte dla publiczności[4]. Higinbotham z tej okazji postanowił stworzyć grę, która przyniosłaby rozrywkę odwiedzającym. Do symulacji programu użył on komputera analogowego[3], do którego podłączył oscyloskop pełniący funkcję wyświetlacza[1].
Premiera Tennis for Two odbyła się 18 października 1958 roku[4]. Szybko gra wzbudziła zainteresowanie publiczności, stąd też Brookhaven notowało coraz większą liczbę odwiedzających. Dzieło Higinbothama pojawiło się ponownie na podobnej imprezie w 1959 roku, potem jednak gra została rozmontowana, nie rozpoczęto jej masowej produkcji, a amerykański fizyk nie był skory do jej opatentowania[2]. Dopiero w 2008 roku, już po śmierci twórcy, podczas jubileuszu pięćdziesięciolecia Tennis for Two został odbudowany i ponownie pokazany publiczności[5].
Znaczenie[edytuj | edytuj kod]
Tennis for Two za sprawą amerykańskiego dziennikarza Davida Ahla zyskał opinię pierwszej w historii gry wideo, a William Higinbotham został uznany za pierwszego twórcę gier komputerowych[4][1]. Jednak część historyków gier uznaje, że Tennis for Two nie można uznać za grę wideo, gdyż nie nadawała ona samodzielnie sygnału wideo charakterystycznego dla późniejszych dzieł[6][7]. Mimo to dzieło Higinbothama wywarło znaczący wpływ na rozwój branży: z jego inspiracji Steve Russell stworzył grę Spacewar![4], na jego bazie powstały również konsola Magnavox Odyssey oraz gra komputerowa Pong[8]. Ta ostatnia w odróżnieniu od pierwowzoru została wypuszczona na rynek i zdobyła wielką popularność[9].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Kluska 2008 ↓, s. 12.
- ↑ a b Mańkowski 2010 ↓, s. 13.
- ↑ a b Wolf 2008 ↓, s. 32.
- ↑ a b c d Mańkowski 2010 ↓, s. 12.
- ↑ Kristin Kalning: The anatomy of the first video game. NBC News, 2008-10-23. [dostęp 2013-02-17]. (ang.).
- ↑ Mańkowski 2010 ↓, s. 14.
- ↑ Wolf 2012 ↓, s. 218.
- ↑ Mańkowski 2010 ↓, s. 23.
- ↑ Mańkowski 2010 ↓, s. 25.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bartłomiej Kluska: Dawno temu w grach. Łódź: Orka, 2008. ISBN 978-83-927229-0-8.
- Piotr Mańkowski: Cyfrowe marzenia. Historia gier komputerowych i wideo. Warszawa: Trio, 2010. ISBN 978-83-7436-228-3.
- Mark J.P. Wolf: Encyclopedia of Video Games, Set: The Culture, Technology, and Art of Gaming. Westport: ABC-CLIO, 2012. ISBN 978-0-313-37936-9.
- Mark J.P. Wolf: The Video Game Explosion: A History from PONG to PlayStation and Beyond. Westport: ABC-CLIO, 2008. ISBN 978-0-313-33868-7.