Romy Schneider

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Romy Schneider
Ilustracja
Romy Schneider (1973)
Imię i nazwisko

Rosemarie Magdalena Albach-Retty

Data i miejsce urodzenia

23 września 1938
Wiedeń

Data i miejsce śmierci

29 maja 1982
Paryż

Zawód

aktorka

Lata aktywności

1953–1982

Romy Schneider (ur. 23 września 1938 w Wiedniu, zm. 29 maja 1982 w Paryżu) – austriacka aktorka. Miała niemieckie i francuskie obywatelstwo.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Romy Schneider urodziła się 23 września 1938 roku jako Rosemarie Magdalena Albach-Retty. Pochodziła z rodziny aktorskiej. Jej matką była niemiecka aktorka Magda Schneider, ojcem austriacki aktor Wolf Albach-Retty, babką ze strony ojca zaś Rosa Albach-Retty. W 1947 roku jej rodzice rozwiedli się. Dziewczynkę początkowo wychowała babka ze strony matki, a w 1949 roku została wysłana do szkoły klasztornej.

W 1953 roku wystąpiła, razem ze swoją matką, w filmie Kiedy znów zakwitną białe bzy (Wenn der weiße Flieder wieder blüht). Rok później wystąpiła w głównej roli w filmie Ernsta Marischki Mädchenjahre einer Königin (Dziewczęce lata królowej) o brytyjskiej królowej Wiktorii. W 1955 Romy Schneider zagrała rolę Elżbiety Bawarskiej w filmie Sissi. Film doczekał się dwóch sequeli: Sissi – młoda cesarzowa (1956) oraz Sissi – losy cesarzowej (1957). W 1958 zagrała w filmie Dziewczęta w mundurkach. W tym samym roku Romy Schneider wyjechała do Paryża. Na planie filmu Christine grała wraz z Alainem Delonem. Przez pięć lat pozostawali w związku.

W lutym 1962 roku aktorka po roli w Boccaccio ’70 Luchiniego Viscontiego wyjechała do USA. Za rolę w filmie Kardynał zdobyła nominację do Złotego Globu. W 1965 roku, po filmie Co słychać, koteczku? na podstawie scenariusza Woody’ego Allena, w którym grały również Ursula Andress i Françoise Hardy, opuściła Hollywood i wyjechała do Berlina. Tam spotkała niemieckiego reżysera i aktora Harry’ego Meyena. 15 lipca 1966 wzięli ślub. 3 grudnia 1966 urodziła syna Davida.

W 1968 roku wróciła do Paryża, aby wspólnie z Alainem Delonem zagrać w filmie Basen. Rok później wystąpiła, wraz z Michelem Piccolim, w filmie Okruchy życia w reżyserii Claude’a Sauteta.

W grudniu 1973 roku poznała Daniela Biasiniego, którego zatrudniła jako sekretarza. W czerwcu 1975 roku rozwiodła się z Meyenem, a 18 grudnia 1975 wyszła za Biasiniego. 21 lipca 1977 roku w Saint-Tropez urodziła Sarah Magdalenę Biasini.

W lutym 1979 Romy Schneider odebrała Cezara za film Taka zwykła historia. W kwietniu 1981 roku aktorka zaczęła pracę nad swoim ostatnim filmem – Nieznajoma z Sans-Souci (La passante du Sans-Souci) w reżyserii Jacques’a Rouffio z udziałem Michela Piccoliego. Zdjęcia zostały przerwane, ponieważ Romy Schneider dowiedziała się, że ma nowotwór nerki. Okres rekonwalescencji spędziła pod Paryżem, u rodziców nowego partnera Laurenta Pétina. Z Danielem Biasinim była w separacji.

5 lipca 1981 zmarł jej syn David (przechodząc przez ogrodzenie uszkodził sobie tętnicę udową).

Grób Romy Schneider w Boissy-sans-Avoir

29 maja 1982 Romy Schneider została znaleziona martwa w swoim pokoju. Prawdopodobnie popełniła samobójstwo, przedawkowując środki nasenne, zmieszane z alkoholem. Inne źródła podają jako przyczynę śmierci zawał serca[1].

Obecność w kulturze popularnej[edytuj | edytuj kod]

Romy Schneider została wymieniona w piosence Czas ołowiu z repertuaru polskiej grupy Budka Suflera. Autorem tekstu jest Marek Dutkiewicz, a kompozytorem Romuald Lipko[2].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Aktorka[edytuj | edytuj kod]

Zdjęcia archiwalne[edytuj | edytuj kod]

  • 2002: Romy Schneider: Austriaczka w Paryżu (Romy Schneider, étrange étrangère)
  • 2003: Unsere Besten
  • 2004: Les 40 ans de la 2
  • 2004: René Deltgen – Der sanfte Rebell
  • 2005: Graffiti 60

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

  • 1963: Złoty Glob; najlepsza aktorka w dramacie za film Kardynał (nominacja)
  • 1976: César; najlepsza aktorka za film Najważniejsze: kochać (wygrana)
  • 1977: César; najlepsza aktorka za film: Kobieta w swoim oknie (nominacja)
  • 1977: Złota Nagroda Filmowa (Niemcy); najlepsza aktorka za film Portret grupowy z damą (wygrana)
  • 1979: César; najlepsza aktorka za film Taka zwykła historia (wygrana)
  • 1979: David; najlepsza aktorka i za podsumowanie kariery za film Taka zwykła historia (wygrana)
  • 1983: César; najlepsza aktorka za film Nieznajoma z Sans-Souci (nominacja)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Romy Schneider: przekleństwo Sissi.
  2. Marek Dutkiewicz: Jolka, Jolka pamiętasz?. Warszawa: Wydawnictwo Edipresse Książki, 2015, s. 117–119. ISBN 978-83-7945-066-4.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Romy Schneider – Ein Leben auf Titelseiten, Hans-Jürgen Tast, Schellerten: Kulleraugen-Medienschriften, 2008, ISBN 978-3-88842-036-8, OCLC 248661635.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]