Ingo Swann

Ingo Douglas Swann

Data i miejsce urodzenia	14 września 1933 Telluride, Kolorado
Data i miejsce śmierci	1 lutego 2013 Nowy Jork
Zawód, zajęcie	malarz parapsycholog medium

Ingo Swann (ur. 14 września 1933 w Telluride, zm. 1 lutego 2013 w Nowym Jorku) – amerykański parapsycholog, malarz, artysta, były wojskowy, pisarz (autor kilku książek, m.in. o parapsychologii, z czego najbardziej znane to „Penetracja” oraz „Ponad umysł i zmysły”), głównie znany jednak jako parapsycholog i medium. Pracował w Stanford Research Institute International, Amerykańskim Towarzystwie Badań Parapsychicznych (ASPR – American Society for Psychical Research). Stworzył podstawy współczesnej parapsychologii, w tym przyczynił się do utworzenia nowej terminologii oraz badań nad tak zwanym postrzeganiem pozazmysłowym (ang. remote viewing).

Życiorys

Dzieciństwo

Ingo Swann przyznawał, że jako dziecko doświadczył wielu przeżyć paranormalnych.

Wojsko

Ingo Swann studiował biologię i sztukę, nie mógł jednak kontynuować studiów i zaciągnął się do armii. Przeszedł szkolenie w Forcie Knox, jako wojskowy był w Korei i na Dalekim Wschodzie, aż do roku 1958, kiedy to podjął decyzję o powrocie do Nowego Jorku i rozpoczęciu kariery artysty.

ONZ

Ingo Swann przez dziesięć lat pracował w Organizacji Narodów Zjednoczonych. W tym czasie intensywnie zajmował się socjologią. Swann interesował się wrotami postrzegania (dzięki książce „Wrota postrzegania” Aldousa Huxleya) i badał pod tym względem struktury społeczne – jakie warunki socjalne umożliwiają powstanie twórczego społeczeństwa „otwartych drzwi”, a jakie – społeczeństwa stłumionego i zamkniętego.

Parapsychologia

ASPR

Pod koniec lat 60., dzięki znajomości z artystką Buell Mullen, wszedł w kręgi wytwornego towarzystwa nowojorskiego, gdzie w celach rozrywkowych organizowane były spotkania z sensytywnymi i mediami.

Jednym z mężczyzn, których Swann poznał na przyjęciach, był John Wingate – profesor na Uniwersytecie w Nowym Jorku. Był on członkiem Amerykańskiego Towarzystwa Badań Parapsychicznych (ASPR), najstarszego, założonego w 1885 roku związku parapsychologicznego oraz instytucji badawczej w USA. Wingate w 1971 roku wprowadził Ingo Swanna do ASPR i dzięki temu pośrednio przyczynił się do zainicjowania badań nad postrzeganiem pozazmysłowym (ang. Remote Viewing.)

Ingo Swann odnosił wspaniałe rezultaty w badaniach, współpracował np. z Clevem Backsetrem (twórcę Efektu Backstera). Sukcesy Swanna szybko obiegły świat nauki i do testów zaprosili go znani parapsycholodzy i współpracownicy ASPR – Gertrude Schmeidler (profesor na Uniwersytecie Miejskim w Nowym Jorku), oraz Karlis Osis (dyrektor badań w ASPR).

SRI International

W lutym 1972 roku pojawiła się pogłoska, jakoby Ingo Swann był szpiegiem Rona Hubbarda i został usunięty z Amerykańskiego Towarzystwa Badań Parapsychicznych. Jednak Backster polecił go Haroldowi Puthoffowi z SRI International, z którym później prowadził badania na zlecenie CIA. W SRI w protokołach badania otrzymały swoją nazwę: "Postrzeganie Pozazmysłowe" (ang.Remote Viewing), a nazwa w późniejszych latach zakorzeniła się w obszarze anglojęzycznym i wyparła dotychczasowe określenia telepathy (telepatia), clairvoyance (jasnowidzenie) i precognition (prekognicja). W języku polskim od lat używa się określenia "postrzeganie pozazmysłowe", a dla osoby dokonującej obserwacji "remote viewer" ; po prostu "obserwator".

Postrzeganie pozazmysłowe

Ingo Swann w czasie eksperymentów zaproponował termin "postrzeganie pozazmysłowe" (ang. Remote Viewing) w 1971 r. , który przyjęto. We współpracy ze znanym ufologiem Jacquesem Vallée stworzył RV według współrzędnych, które następnie udoskonalił do Coordinate Remote Viewing.

Śmierć

Ingo Swann zmarł 1 lutego 2013 roku. Nie dokończył swojej ostatniej książki.

Bibliografia

• Elmar R. Gruber – „Tajny świat parapsychologii”, wyd. AMBER, 238 stron, ISBN 83-7245-271-7.
• Ingo Swann – „Penetracja” (cz. I: autobiografia), ISBN 83-7191-061-4.

Dalsza lektura

• Elmar R. Gruber – „Tajny świat parapsychologii”
• Ingo Swann – „Penetracja”
• Joseph McMoneagle – „Wędrujący umysł”