Fermi Gamma-ray Space Telescope
| |
| Inne nazwy |
Gamma-ray Large Area Space Telescope (GLAST) |
|---|---|
| Indeks COSPAR |
2008-029A |
| Zaangażowani |
NASA, Departament Energii Stanów Zjednoczonych, agencje rządowe kilku krajów |
| Rakieta nośna | |
| Miejsce startu | |
| Orbita (docelowa, początkowa) | |
| Perygeum |
538 km |
| Apogeum |
556 km |
| Okres obiegu |
96 min |
| Nachylenie |
25,6° |
| Mimośród |
0,0013671 |
| Czas trwania | |
| Początek misji |
11 czerwca 2008 16:05 UTC |
| Wymiary | |
| Masa całkowita |
4303 kg |
GLAST (ang. Gamma-ray Large Area Space Telescope) – kosmiczne obserwatorium promieniowania gamma, będące wspólnym przedsięwzięciem NASA, Departamentu Energii USA oraz agencji rządowych z Francji, Niemiec, Włoch, Japonii i Szwecji. Od 26 sierpnia 2008 oficjalną nazwą tego satelity jest Fermi GST (ang. Gamma-ray Space Telescope), na cześć włoskiego fizyka Enrica Fermiego[1].
GLAST został wystrzelony przy użyciu rakiety Delta II 11 czerwca 2008 o godzinie 16:05 GMT. Obecnie znajduje się na kołowej orbicie okołoziemskiej o nachyleniu 25,6°, na wysokości ok. 550 km.
GLAST wyposażony jest w następujące instrumenty naukowe:
- LAT (ang. Large Area Telescope) – detektor o wysokiej czułości i rozdzielczości kątowej, pracujący w zakresie energii fotonów 20 MeV – 300 GeV. Jest następcą instrumentu EGRET, będącym częścią Teleskopu Kosmicznego Comptona.
- GBM (ang. Gamma-ray Burst Monitor) – detektor pracujący w zakresie energii fotonów 8 keV – 30 MeV, charakteryzujący się bardzo krótkim czasem reakcji (ok. 2 μs). Jego głównym zadaniem będzie wykrywanie i lokalizowanie błysków gamma. Jest następcą instrumentu BATSE z Teleskopu Kosmicznego Comptona.
W wyniku jedenastomiesięcznych obserwacji prowadzonych przy użyciu Fermi Large Area Telescope zebrano dane pierwszego katalogu źródeł promieniowania gamma obejmującego całe niebo. Zebrano dane o 1451 obiektach obejmujących energetyczne burze formacji gwiazdowej w galaktykach oraz aktywne jądra galaktyk znajdujące się daleko poza Drogą Mleczną, a także w Galaktyce pulsary, mgławice wiatru pulsarowego, pozostałości po supernowych, masywne rentgenowskie gwiazdy podwójne oraz mikrokwazary[2].
Wykorzystując dane z NASA Fermi Gamma-ray Space Telescope w 2010 roku naukowcy odkryli 2 bańki poniżej i powyżej płaszczyzny Drogi Mlecznej stykające się z jej środkiem. Każda z baniek ma średnicę 25 000 lat świetlnych, cała struktura istnieje kilka milionów lat[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ NASA: NASA – NASA Renames Observatory for Fermi, Reveals Entire Gamma-Ray Sky. [dostęp 2008-09-21]. (ang.).
- ↑ NASA: Astronomiczne zdjęcie dnia. [dostęp 2010-03-18]. (pol.).
- ↑ NASA's Fermi Telescope Finds Giant Structure in our Galaxy. NASA, 2010-11-09. [dostęp 2018-06-11]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- NASA: Oficjalna strona misji Fermi. [dostęp 2008-09-21]. (ang.).
- Stanford University: FGST: The Fermi Gamma-ray Space Telescope. [dostęp 2008-09-21]. (ang.).
- Chris Peat, Heavens-Above: Fermi Orbit. [dostęp 2012-09-12]. (ang.).