Angikuni
62°12′00″N 99°59′00″W/62,200000 -99,983333
| |
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Terytorium | |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
510 km² |
Położenie na mapie Nunavut  | |
Położenie na mapie Kanady  | |
| 62°12′00″N 99°59′00″W/62,200000 -99,983333
| |
Angikuni (Anjikuni) – jedno z kilku jezior położonych wzdłuż rzeki Kazan w północnej Kanadzie na terytorium Nunavut. Na południe od jeziora Angikuni znajduje się jezioro Ennadai, na północ jezioro Yathkyed. Jezioro leży w obszarze prekambryjskich skał wulkanicznych.
Pierwszy Europejczyk[edytuj | edytuj kod]
W 1948 roku, kanadyjski badacz Farley Mowat, podczas swojej podróży przybył na jezioro Angikuni. Tutaj, na terytorium Indian Inuit, odkrył kopiec nagrobny charakterystyczny dla regionalnej kultury. W kopcu znajdowało się drewniane pudełko z przyrządami ciesielskimi. Mowat podejrzewał, iż pierwotnym właścicielem mógł być inny badacz europejski, Samuel Hearne, który przybył tu w roku 1770. Pomnik natomiast, mógł zostać zbudowany przez Francisa Croziera w 1848 roku podczas nieudanej ekspedycji poszukującej Przejścia Północno-Zachodniego prowadzonej przez Johna Franklina.
Tajemnicze zniknięcie[edytuj | edytuj kod]
W 1930 roku reporter z The Pas (Manitoba) doniósł, iż mała wioska Inuitów, leżąca nad jeziorem zniknęła. Osada służyła myśliwym futer za bazę. Traper Joe Labelle (LaBelle) 10 stycznia 1930 roku, odwiedzając wioskę znalazł ją opuszczoną, jednakże ślady jakie zastał wskazywały, iż zniknięcie mieszkańców nastąpiło nagle. Na miejscu zastał zamarznięty pokarm nad paleniskiem, niedokończone koszule z igłami, broń myśliwską oraz siedem martwych psów. Wszystkie groby przodków plemienia zostały rozkopane, a zwłoki zniknęły. Zagadkowe zaginięcie Labelle zgłosił miejscowej policji. Poszukiwania zaginionych mieszkańców nie przyniosły sukcesu. Dwa tysiące lub 30 mieszkańców według innych źródeł[1], mężczyzn, kobiet i dzieci nigdy nie odnaleziono.
Po zniknięciu osady pojawiło się wiele teorii. Zwolennicy teorii UFO twierdzą, iż wioska została porwana przez przybyszów z innej planety[2]. Według kanadyjskiej policji konnej historia zaginięcia jest nieprawdziwa, a istnienie tak dużej osady na tej szerokości geograficznej było mało prawdopodobne[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Thomas De Jean Księga tajemnic, t. 1; Wydawnictwo PANDORA, 1992 ISBN 978-83-900427-3-2.
- ↑ Roswell North | UpHere.ca. uphere.ca. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-02)]..
- ↑ Anjikuni. rcmp-grc.gc.ca. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-04)]..
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Latta, Jeffrey Blair. The Franklin Conspiracy Cover-Up, Betrayal, and the Astonishing Secret Behind the Lost Arctic Expedition. Toronto: Hounslow Press, 2001. Excerpt from Google Books ISBN 0-88882-234-0
- Woodman, David C. Unravelling the Franklin Mystery Inuit Testimony. McGill-Queen's native and northern series, 5. Montreal: McGill-Queen's University Press, 1991. Excerpt from Google Books ISBN 0-7735-0936-4
- Ellis Land, Angikuni: Lake of Sorrow, Victoria, BC: Trafford, 2007, ISBN 1-4251-3174-3, OCLC 214703384.
- Aspler, L.B., Chiarenzelli, J. R., Powis, K., and Cousens, B.L., 1998. Progress report: Precambrian Geology of the Angikuni Lake area, District of Keewatin, NWT. Geological Survey of Canada Current Research 1998-C, 55-66.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcie wioski
- jezioro Anjikuni na mapie. traveljournals.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-29)].
- jezioro Anjikuni na mapie. encarta.msn.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-14)].
