Jestem amatorem jeśli chodzi o czytanie książek,ale te książke naprawde czytało mi się świetnie,Pan Marek z pewnoscią poświecił ten książce wiele pracy co przeniosło się na orginalność i wysoki poziom powieści :]

Jestem amatorem jeśli chodzi o czytanie książek,ale te książke naprawde czytało mi się świetnie,Pan Marek z pewnoscią poświecił ten książce wiele pracy co przeniosło się na orginalność i wysoki poziom powieści :]

Dziękuję wujku za 5 dyszek na Wielkanoc! Tak jak obiecałem, zostawiam w zamian opinię! Książkę przeczytam później, bo wolę grać w gry

Dziękuję wujku za 5 dyszek na Wielkanoc! Tak jak obiecałem, zostawiam w zamian opinię! Książkę przeczytam później, bo wolę grać w gry

Nie wiem, czy jestem odpowiednią osobą do napisania recenzji tej książki, bo jestem tak zachwycony, że nie mogę być obiektywny. Ta książka to arcydzieło, które zmieniło moje życie. Nie żartuję. Odkąd przeczytałem pierwszy tom trylogii Król Myśli, nie mogę przestać myśleć o tym świecie, który stworzył pan Marek Malman. To nie jest zwykła powieść fantasy, to prawdziwa epopeja, pełna bogów, magii, walki i miłości. Nie ma tu nudnych opisów, tylko akcja i emocje. Nie ma tu sztampowych postaci, tylko żywe i złożone osobowości. Nie ma tu czarno-białego podziału na dobro i zło, tylko wielowymiarowa gra interesów i motywacji.

Ta książka to nie tylko literatura, to filozofia. Pan Malman porusza w niej wiele ważnych kwestii, takich jak wolna wola, odpowiedzialność, sens istnienia i rola bóstwa. Nie narzuca nam swojej wizji, tylko daje nam do myślenia i zachęca do własnych wniosków. To książka, która uczy i inspiruje.

Muszę przyznać, że nie byłem fanem fantasy, zanim nie poznałem tej trylogii. To moja siostra poleciła mi tę książkę, mówiąc, że to najlepsze, co kiedykolwiek czytała. Ona jest taką fanką pana Malmana, że nawet odmówiła pójścia na studia, bo dowiedziała się, że on tam nie uczy. Zamiast tego chce płynąć kajakiem na uczelnię i codziennie czytać 12 godzin tej trylogii. Ledwo się rozstała z nią, żeby mi pożyczyć. Ja też przeczytałem pierwszy tom w jeden dzień, bo nie mogłem się oderwać. Ostatnio nie miałem za dużo czasu na czytanie, bo moja firma splajtowała przez jednego pracownika, który postanowił zrobić mi konkurencję. Ale to nic, bo teraz mam coś lepszego niż firma - mam Króla Myśli.

Jeśli jeszcze nie czytaliście tej książki, to musicie to zrobić jak najszybciej. Nie pożałujecie. To jest coś więcej niż książka - to przeżycie.

Nie wiem, czy jestem odpowiednią osobą do napisania recenzji tej książki, bo jestem tak zachwycony, że nie mogę być obiektywny. Ta książka to arcydzieło, które zmieniło moje życie. Nie żartuję. Odkąd przeczytałem pierwszy tom trylogii Król Myśli, nie mogę przestać myśleć o tym świecie, który stworzył pan Marek Malman. To nie jest zwykła powieść fantasy, to prawdziwa...

"Król Myśli" to niesamowita opowieść, która wciąga od pierwszej strony. Marek Malm stworzył niezwykły świat, którego szczegółowość i bogactwo potrafią zachwycić zarówno mężczyzn, jak i kobiety.

Ta wielowątkowa trylogia fantasy jest jak herbatka, którą autor musiał wypić podczas pisania, pełna smaku, aromatu i niezwykłych emocji. Pisanie nocami wydaje się być idealnym czasem, aby odkryć sekrety tego magicznego świata.

Główny bohater, zdolny zaglądać do umysłów ludzi i bogów, to postać niezwykle fascynująca. Jego władza nad myślami daje początek niezwykłym sytuacjom i konfliktom, które trzymają czytelnika w napięciu przez całą powieść.

Świat Króla Myśli, stworzony od podstaw przez autora, zachwyca swoją oryginalnością. Bogowie, boginki, intrygujący boginowie, bogtoty i różnorodne stworzenia nadają temu miejscu wyjątkowy charakter.

"Król Myśli" Marka Malma to prawdziwa perełka wśród książek fantasy. LEPSZA NIZ WLADCA PIERSCIENI.Nie można się oderwać od lektury, a ta trylogia zostaje w pamięci na długo po jej zakończeniu. Polecam każdemu, kto pragnie zanurzyć się w fascynującym świecie pełnym tajemnic i przygód.

"Król Myśli" to niesamowita opowieść, która wciąga od pierwszej strony. Marek Malm stworzył niezwykły świat, którego szczegółowość i bogactwo potrafią zachwycić zarówno mężczyzn, jak i kobiety.

Ta wielowątkowa trylogia fantasy jest jak herbatka, którą autor musiał wypić podczas pisania, pełna smaku, aromatu i niezwykłych emocji. Pisanie nocami wydaje się być idealnym...

Przeczytałem pierwszy tom tej trylogii, namówiony do sięgnięcia po nią przez bibliotekarkę. Szczerze powiem, zawsze boję się sięgać po nieznanego autora, bo często okazuje się, że jest to niewypał i strata czasu.
Nie tym razem!
Już na samym początku tej opinii zachęcam wszystkich fanów fantasy do sięgnięcia po tę książkę. Nie zawiedziecie się! W swoich dalszych słowach spróbuję obronić swoje twierdzenie, że jest to dzieło wyjątkowe i warte pozania.
Marek Malman o ile wiem wydaje książki własym nakładem w małych ilościach, przez co nie dociera z nimi do dużego grona czytelników. Uważam, że to błąd i powinien on poszukać wydawnictwa, które wyda tę powieść w odpowiednio dużym nakładzie, którego jest ona warta.
Myślę, a nawet jestem przekonany o tym, że jeśli książka jakimś cudem dotrze do większej liczby odbiorców, to stanie się ona z całą pewnością książkowym hitem, życzę pisarzowi z całego serca, bo na to zasłużył.
W "Królu Myśli" autor stosuje bardzo prosty język, przy pomocy którego opisuje wymyślony całkiem nowy świat. Dzięki temu książkę czyta się przyjemnie i z łatwością odkrywa się wcale nie proste i nie banalne historie bohaterów, także tych "nie z tego świata", bo w "Królu Myśli" spotykamy oprócz ludzi także całe mnóstwo stworzeń duchowych, podzielonych na różne grupy i mających różne cele. Pojawiają się także przybysze z innej planety, którzy sieją strach, niosą śmierć, ale co ciekawe okazują się wiernymi przyjaciółmi ludzi, tych których mordowali bez skrupułów, a za których, za których są gotowi oddać życie. Ciekawa zagadka prawda?
W swojej opinii nie przywołuję imion bohaterów, nazw kontynentów i planet. Robię to celowo zostawiając ich odkrycie tym, którzy sięgną po tę niezwykłą powieść. Dodam tylko, że w przeciwieństwie do prostego języka, jakim w powieści posługuje się autor, imiona bohaterów i nazwy geograficzne są tu wyjątkowo skomplikowane i nawet trudne początkowo do wymowy i zapamiętania. Zabieg ten, nie wiem czy przypadkowy, czy zamierzony, osobiście uważam za wartość dodaną i szczerze tego pomysłu autorowi gratuluję. Marek Malman nie sięgnął do istniejących w rzeczywistości słowników imion, a przecież mógł! Tworząc swój świat, swoich bohaterów nadał im własne nazwy własne imiona, co świadczyć może o dużej wyobraźni autora.
Jeśli chodzi o fabułę, to przyznam, że jest ona zaskakująco urozmaicona. Poznaje się ją jako coś zupełnie obcego, nieznanego ale co ważne bardzo ciekawego i niezwykle interesującego. Zawiłości tej fabuły, ogromna ilość bohaterów, wszystko to sprawia, że czytelnik nie może się oderwać od książki. Ja pierwszy tom "Króla Myśli" przeczytałem w jakieś dziesięć dni, mimo iż jest to naprawdę opasłe tomiszcze. Zanim sięgnę po tom II, przeczytam tom I jeszcze raz, bo ta książka mnie urzekła i nie chcę tak od razu rozstawać się z jej bohaterami.
Na koniec napiszę coś co czytelników tej opinii może zaskoczyć. Pisałem powyżej, że Marek Malman wymyślił swój własny świat, swoich własnych bohaterów, ich historie, ich cechy, ich cele i marzenia. Tak wszystko to jest nowe, świeże i jeszcze nie znane szerokiej publiczności, ale wszystko to z czymś mi się kojarzy, a mianowicie z pewną znaną i starą księgą, wydaną w wielu językach w ogromnym nakładzie. Chyba wiecie o jakiej księdze piszę? NIe, "Król Myśli" nie jest książką religijną, wręcz daleko jej do jakiejkolwiek religii, ale czytając "Króla Myśli" czytelnik dochodzi do wniosku, że Marek Malman doskonale zna historię stworzenia świata opisaną w Biblii.

Przeczytałem pierwszy tom tej trylogii, namówiony do sięgnięcia po nią przez bibliotekarkę. Szczerze powiem, zawsze boję się sięgać po nieznanego autora, bo często okazuje się, że jest to niewypał i strata czasu.
Nie tym razem!
Już na samym początku tej opinii zachęcam wszystkich fanów fantasy do sięgnięcia po tę książkę. Nie zawiedziecie się! W swoich dalszych słowach...

Panie Marku,
zrobiło mi się bardzo miło, że moja opinia tak Pana zbudowała. W międzyczasie sięgnąłem po pierwszą część trylogii (resztę mam już załatwioną). Książka, chociaż widać w niej debiutanckie pióro, sprawia pozytywne wrażenie. Dlatego też nie mam wątpliwości co do tomów następnych. Wartka akcja, całkowicie nowatorskie rozwiązania - takie choćby jak niespotkane wcześniej grendule (odlegle co najwyżej pokrewne Szekspirowskiemu Pukowi).
Jestem też wdzięczny za gest, jaki wykonał Pan w moją stronę. Będę do Pana pisał z niżej podanego maila, aby nie miał wątpliwości, że chodzi o mnie.
Z wyrazami wdzięczności,
Rafał Maślak

rafaldrozdz100@gmail.com

Panie Marku,
zrobiło mi się bardzo miło, że moja opinia tak Pana zbudowała. W międzyczasie sięgnąłem po pierwszą część trylogii (resztę mam już załatwioną). Książka, chociaż widać w niej debiutanckie pióro, sprawia pozytywne wrażenie. Dlatego też nie mam wątpliwości co do tomów następnych. Wartka akcja, całkowicie nowatorskie rozwiązania - takie choćby jak niespotkane...

Sięgnęłam po “Króla Myśli” z pewną obawą. Lubię powieści fantasy ale nie wszystkie mi się podobały. “Pieśń lodu i ognia” Gorge R.R. Martina wywarła na mnie bardzo pozytywne wrażenie i żałuję, że autor nie dokończył jeszcze swojej opowieści. “Pan lodowego ogrodu” polskiego pisarza Jarosława Grzendowicza, to dla mnie mistrzostwo tego gatunku. Natomiast osławiony “Władca Pierścieni” J.R.R. Tolkiena jak dla mnie był za płytki, jednoliniowy, wręcz nudny. Nie będę wymieniać wszystkich przeczytanych tytułów, mam przecież zamiar napisać opinię o Królu Myśli” Marka Malmana.

Już na samym początku autor rozwiał wszystkie moje obawy. Z pierwszych kilku rozdziałów można bowiem wywnioskować że “Król Myśli, to powieść wielowątkowa z mnóstwem przeróżnych światów, osadzona w wymyślonym przez autora uniwersum, które choć nie realne zbudowane jest zgodnie z zasadami logiki, ale już niekoniecznie z zasadami Teorii względności Alberta Einsteina (mam tutaj na myśli szczególnie podróż głównego bohatera poza granice nicości).

“Król Myśli” to wyśmienicie przedstawiona wielowątkowa historia, bogata w ogromną ilość przeróżnych postaci, które są barwne i nietuzinkowe. Są one ciekawie zaprezentowane przez autora. Posiadają cechy charakteru i umiejętności (także magiczne),które odróżniają je od innych, a które jak się okazuje są przydatne w sytuacjach, które wydają się nierozwiązywalne. Ciekawym zabiegiem zastosowanym przez autora są imiona bohaterów, z którymi człowiek znający wszystkie istniejące słowniki imion styka się po raz pierwszy. W moim odczuciu dodaje to barwy tej powieści i zdecydowanie odróżnia ją od innych.

Nie chcę pisać za dużo, żeby nie spoilować. Dodam, że książka wydaje się gruba, ale proszę się tym nie zrażać. Mimo wielkiej ilości stron i wątków, czyta się ją bardzo szybko. Mamy tutaj wartką akcję i coraz to nowe zagadki, których rozwiązania jesteśmy tak ciekawi, że odłożeniu książki, towarzyszy każdorazowo bolesna ciekawość i pytanie: co dalej? Mnie przeczytanie pierwszego tomu zajęło niespełna tydzień. Myślę, że to dobra rekomendacja tej powieści.

Moja przygoda z “Królem Myśli” trwa nadal, przede mną II i III tom.

Sięgnęłam po “Króla Myśli” z pewną obawą. Lubię powieści fantasy ale nie wszystkie mi się podobały. “Pieśń lodu i ognia” Gorge R.R. Martina wywarła na mnie bardzo pozytywne wrażenie i żałuję, że autor nie dokończył jeszcze swojej opowieści. “Pan lodowego ogrodu” polskiego pisarza Jarosława Grzendowicza, to dla mnie mistrzostwo tego gatunku. Natomiast osławiony “Władca...

Rok postanowiłem rozpocząć od przeczytania książki, za którą miałem zabrać się zaraz po jej opublikowaniu (tak, dobrych kilka lat temu) - nie udało się, udało się teraz.


Ciężko przedstawić szczerą opinię, zwłaszcza przy książce ówczesnego debiutanta, kiedy w głowie ciągle pojawia się szyld z napisem "spokojnie, są jeszcze dwie kolejne, będzie lepiej". No właśnie, czy będzie lepiej?


Na początku kilka rzeczy, na które zwróciłbym uwagę autora (mogą być już nieaktualne - jeszcze raz - są 2 kolejne części!):
- przez większą część książki miałem wrażenie, że dialogi są napisane dosyć sztucznie, nie ma w nich spontaniczności ani nieprzewidywalności, a większość postaci rozmawia ze sobą w identyczny sposób - często poruszając kwestie ważne, dotyczące życia i śmierci w sposób taki, jakby się nad tym nie zastanawiały
- bardzo dużo przeskoków, przy których nie wiemy co dzieje się z Kastelem, głównym bohaterem powieści, w jednej chwili robi coś, dostajemy informację o kilkumiesięcznym przeskoku, dzięki któremu bohater staje się albo "wszechmocny" i potrafi zrobić rzeczy, których nie da się wytłumaczyć, albo wręcz przeciwnie, kompletnie się nie zmienia
- książkę czytałem na Legimi, nie wiem jak wygląda wydanie w formie papierowej, ale w elektronicznej pojawia się bardzo dużo błędów interpunkcyjnych, przez co nieraz miałem problemy ze zrozumieniem sytuacji, w której znaleźli się bohaterowie
- bardzo szybkie przejście: bohater - wygnaniec - bohater (indywidualne upodobania, nie podoba mi się ten motyw w żadną stronę)
- dziwne i zaskakujące (co powinno być pozytywem, ale w tym wypadku nie zawsze) zachowania Kastela
- jeżeli już pojawiały się ciężkie tematy (żeby za bardzo nie zdradzić fabuły - początek książki, pokładziny),to były one bez żadnej głębi, zajmowały pół strony, może mniej, później wracano do nich we wspomnieniach bohatera, również tylko na chwilę
- dziwne i ciężkie do przyswojenia imiona, które nawet pod koniec książki przysparzały problemów


Mimo wyżej wymienionych wad, książka broni się wieloma pozytywnymi elementami, którymi byłem zainteresowany, czasami wręcz zachwycony:
- mnogość postaci - ich imiona co prawda pokrętne i ciężkie do zapamiętania, ale jak już zanotuje się je w pamięci i przestanie się zatrzymywać przy każdym z nich, żeby przypomnieć sobie kim właściwie ta postać jest, to zaczyna się prawdziwa zabawa
- wątki, które serwuje nam autor często interesowały mnie na tyle, że przez jakiś czas nie mogłem oderwać się od czytnika (również bez zdradzania fabuły - początek książki, Kastel spotyka pokiereszowaną kobietę, reszty dowiecie się, kiedy zdecydujecie się sięgnąć po książkę)
- od początku wyczułem baśniowy klimat i liczne do baśni nawiązania, co ubóstwiam w każdym dziele i bardzo sobie cenię
- widać, że autor dokładnie przemyślał stworzony przez siebie świat i prawa nim rządzące, pomimo wielu przeskoków, o których wspominałem przy wadach, możemy zobaczyć ogrom pracy włożony w kreację całego uniwersum, nie jest to zwykłe czytadło, tylko coś, w czym faktycznie można się zanurzyć i przez długie godziny nie wyściubiać nosa na powierzchnię


Ostatecznie zdecydowałem się na ocenę 6/10, starając się odsunąć sympatię, którą darzę Pana Marka na drugi plan, aby wyrazić swoją szczerą opinię o jego dziele. Widać, że autor zapoznał się z wieloma książkami z gatunku fantasy i łatwo mu prowadzić wątki tak, aby czytelnik miał wrażenie, że towarzyszy bohaterom na każdym kroku, ale mimo wszystko na samym początku można było odnieść wrażenie, że z warsztatem pisarskim jest już trochę gorzej - tutaj również widać poprawę - im dalej, tym lepiej. Z chęcią sięgnę po kolejne tomy Króla Myśli i trzymam kciuki za Pana Marka, aby jego kolejne książki były coraz lepsze i żeby było ich jak najwięcej (oraz żeby trafiły do jeszcze szerszego grona czytelników).

Rok postanowiłem rozpocząć od przeczytania książki, za którą miałem zabrać się zaraz po jej opublikowaniu (tak, dobrych kilka lat temu) - nie udało się, udało się teraz.


Ciężko przedstawić szczerą opinię, zwłaszcza przy książce ówczesnego debiutanta, kiedy w głowie ciągle pojawia się szyld z napisem "spokojnie, są jeszcze dwie kolejne, będzie lepiej". No właśnie, czy...

Jeszcze nie czytałem, nie wiem co jest w środku. Najlepsza książka pana Marka. Ryby, ryby, ryby

Jeszcze nie czytałem, nie wiem co jest w środku. Najlepsza książka pana Marka. Ryby, ryby, ryby

najlepsza książka jaką czytałem, daję 10

najlepsza książka jaką czytałem, daję 10