Powiększone węzły chłonne. Limfadenopatia. Co każdy wiedzieć powinien
Zapraszamy do zapoznania się z artykułem oraz zaprezentowaną w nim broszurą: „Powiększone węzły chłonne. Limfadenopatia. Co każdy wiedzieć powinien” autorstwa dr Aleksandry Gołos.
W publikacji zaprezentowane zostały najważniejsze informacje na temat układu odpornościowego, a także limfadenopatii, jej przyczyn oraz sposobów na jej leczenie.
Zapraszamy do zapoznania się z materiałem.
Limfadenopatia - kilka praktycznych uwag
Limfadenopatia to medyczny termin określający powiększenie węzłów chłonnych. Węzły chłonne są drobnymi strukturami, licznie rozmieszczonymi w całym ciele. Pełnią one bardzo istotną rolę w sterowaniu układem odpornościowym człowieka. Węzły chłonne można porównać do punktów kontrolnych, do których spływają informacje o znajdujących się w okolicy obcych tworach (np. wirusach czy bakteriach). Jeśli taki sygnał dotrze, stymuluje to znajdujące się w węźle chłonnym limfocyty do rozpoczęcia i prowadzenia reakcji immunologicznej mającej na celu zwalczenie infekcji. Dlatego w większości przypadków powiększenie węzłów chłonnych ma związek z reakcją zapalną na toczącą się w pobliżu infekcję. Jednak powiększenie węzłów chłonnych może być również dość wczesnym objawem choroby nowotworowej (chłoniaka lub przerzutu raka), dlatego warto wiedzieć, kiedy taką sytuację należy skonsultować z lekarzem.
Nie wszystkie węzły chłonne są wyczuwalne w badaniu ręcznym. Na powyższej ilustracji przedstawiono grupy węzłów, które można tak zbadać. Są to przede wszystkim węzły szyjne, nadobojczykowe, pachowe i pachwinowe.
Aby zbadać węzły chłonne, należy złączyć trzy place i ich opuszkami delikatnie uciskać skórę w okolicach przedstawionych na wcześniejszej ilustracji. Węzły chłonne będą wyczuwalne jako grudki pod skórą.
Prawidłowe węzły mają wielkość mniej więcej ziarnka grochu i jeśli takie małe struktury są wyczuwalne (chociaż najczęściej prawidłowe węzły są nie wyczuwalne) – nie powinny budzić niepokoju u badanego. Za niepokojące uważamy powiększenie węzłów chłonnych powyżej 1 cm (z wyjątkiem węzłów pachwinowych – tam tą granicą jest 1,5 cm). Inne cechy na jakie zwracamy uwagę to czy węzły można przesunąć czy też są nieruchome (może świadczyć o procesie nowotworowym), czy okolica i sam węzeł jest zaczerwieniony i bolesny (przemawia za reakcją zapalną).
Jeśli wyczuwamy u siebie zmianę pod skórą, która może być powiększonym węzłem chłonnym, należy to skonsultować z lekarzem. Nie ma jednoznacznych wytycznych, kiedy taka wizyta powinna być pilna, a kiedy można odczekać. Można przyjąć, że jeżeli węzły chłonne są wielkości ok. 1 cm, pojedyncze i towarzyszy im infekcja tej okolicy, to chory może odczekać kilka dni - w przypadku zmian zapalnych węzły powinny się stopniowo zmniejszać. Jeśli natomiast węzły są dość duże - w przybliżeniu powyżej 2 cm, bez towarzyszącej infekcji, to taka wizyta powinna odbyć się szybciej. Szczególnie niepokojące jest, jeśli powiększeniu węzłów chłonnych towarzyszą objawy ogólne takie jak: spadek masy ciała o ok. 10 % w ciągu ostatnich 6 miesięcy, stany gorączkowe powyżej 38 st. C bez towarzyszącej infekcji utrzymujące się ponad dwa tygodnie lub nocne poty. W takich sytuacjach chory powinien niezwłocznie udać się do lekarza.