Hans-Werner Sinn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hans-Werner Sinn
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 marca 1948
Brake(dziś dzielnica miasta Bielefeld)

Zawód, zajęcie

ekonomista

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Hans-Werner Sinn (ur. 7 marca 1948 w Brake) – niemiecki ekonomista, prezes instytutu badań nad gospodarką Ifo Institut für Wirtschaftsforschung w Monachium (od lutego 1999), profesor ekonomii (ekonomia i finanse publiczne) na Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium (od 1984). Sam określa się jako ordoliberał w duchu Ludwiga Erharda.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Sinn ukończył ekonomię na Westfalskim Uniwersytecie Wilhelma w Münsterze (1972), a następnie przeniósł się na Uniwersytet w Mannheim, gdzie napisał doktorat (1978) i przeprowadził habilitację (1983)[1]. W latach 1978–1979, a następnie 1984–1985, wykładał na Uniwersytecie Zachodniego Ontario (w Kanadzie)[1].

W 1984 objął profesurę na Uniwersytecie w Monachium (ekonomia i finanse publiczne)[1][2]. Od 1991 zajmuje stanowisko kierownika Center for Economic Studies (CES) przy monachijskim uczelni, a od lutego 1999 pełni funkcję prezesa instytutu badań nad gospodarką Ifo Institut für Wirtschaftsforschung z siedzibą w Monachium[1].

Sinn pracował nad zagadnieniami teorii ryzyka, cykli koniunkturalnych, długookresowego wzrostu gospodarczego i handlu zagranicznego[1]. Obecnie zajmuje się również aktualnymi tematami polityki gospodarczej, między innymi kryzysem euro[3]. Opowiada się za ordoliberalizmem w duchu Waltera Euckena, Alfreda Müllera-Armacka, Alexandra Rüstowa i Ludwiga Erharda – warunki konkurencji między podmiotami gospodarczymi muszą być kontrolowane przez państwo[4][5].

Sinn publikuje w fachowych czasopismach niemieckich i zagranicznych. Pisze także dla prasy, udziela wypowiedzi w radio i jest częstym gościem telewizyjnych programów publicystycznych[1]. W rankingu najlepszych ekonomistów niemieckich opracowywanym przez gazetę Handelsblatt Sinn zajął w 2010 roku 6. miejsce[6]. Według rankingu RePec z lipca 2011 Sinn był najczęściej cytowanym ekonomistą niemieckim[7].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Das Marxsche Gesetz des tendenziellen Falls der Profitrate. „Zeitschrift für die gesamte Staatswissenschaft”. 131, s. 646–696, 1975. [dostęp 2011-08-14]. (niem.). 
  • Ökonomische Entscheidungen bei Ungewißheit. Tübingen: J. C. B. Mohr (Paul Siebeck), 1990. ISBN 978-3-16-942702-4. [dostęp 2011-08-14]. (ang.).
  • A Rehabilitation of the Principle of Insufficient Reason. „Quarterly Journal of Economics”. 95, s. 493–506, 1980. (ang.). 
  • Stock-dependent Extraction Costs and the Technological Efficiency of Resource Depletion. „Zeitschrift für Wirtschafts- und Sozialwissenschaften”. 101, s. 507–517, 1981. (ang.). 
  • Economic Decisions under Uncertainty. Amsterdam, New York und Oxford: North Holland, 1983. (ang.).
  • Common Property Resources, Storage Facilities and Ownership Structures: A Cournot Model of the Oil Market. „Economica”. 51, s. 235–252, 1984. (ang.). 
  • Kapitaleinkommensbesteuerung. Eine Analyse der intertemporalen, internationalen und intersektoralen Allokationswirkungen. Tübingen: J. C. B. Mohr (Paul Siebeck), 1985. (niem.).
  • Capital Income Taxation and Resource Allocation. Amsterdam, New York, Oxford und Tokio: North Holland, 1987. (ang.).
  • Gradual Reforms of Capital Income Taxation (with P. Howitt). „American Economic Review”. 79, s. 106–124, 1989. (ang.). 
  • Kaltstart – Volkswirtschaftliche Aspekte der deutschen Vereinigung. Tübingen: Mohr-Siebeck, 1991. (niem.).
  • A Theory of the Welfare State. „Scandinavian Journal of Economics”. 97, s. 495–526, 1995. (ang.). 
  • The Selection Principle and Market Failure in Systems Competition. „Journal of Public Economics”. 66, s. 247–274, 1997. (ang.). 
  • The New Systems Competition. Oxford: Yrjö Jahnsson Lectures, Basil Blackwell, 2003. (ang.).
  • Ist Deutschland noch zu retten?. Econ Verlag, 2003. ISBN 978-3-430-18533-2. (niem.).
  • The Pay-as-you-go Pension System as a Fertility Insurance and Enforcement Device. „Journal of Public Economics”. 88, s. 1335–1357, 2004. (ang.). 
  • Mut zu Reformen (Fünfzig Denkanstöße für die Wirtschaftspolitik). München: 2004. (niem.).
  • Die Basar-Ökonomie. Econ Verlag, 2005. ISBN 978-3548369440. (niem.).
  • Das grüne Paradoxon: Plädoyer für eine illusionsfreie Klimapolitik. Econ Verlag, 2008. ISBN 978-3-430-20062-2. (niem.).
  • Risk-Taking, Limited Liability, and the Banking Crisis. Selected Reprints. München: ifo Institut, 2009. ISBN 978-3-88512-482-5. (ang.).
  • Der Kasino-Kapitalismus. Econ-Verlag, 2009. ISBN 978-3-430-20084-4. (niem.).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f CES ifo Group Munich: Hans-Werner Sinn. [dostęp 2011-08-14]. (ang.).
  2. ↑ LMU: Prof. Dr. Dr. h.c. Hans-Werner Sinn. [dostęp 2011-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-24)]. (niem.).
  3. ↑ Hans-Werner Sinn: The ECB’s stealth bailout. www.voxeu.org. [dostęp 2011-08-14]. (ang.).
  4. ↑ Der Kasino-Kapitalismus. Econ-Verlag, 2009, s. 177. ISBN 978-3-430-20084-4. (niem.).
  5. ↑ CES ifo Group Munich: Rettungspaket wird nicht greifen ifo-Präsident Sinn: Verknüpfung mit Managergehältern war eine Dummheit, Nürnberger Nachrichten, 18.10.2008. [dostęp 2011-08-14]. Cytat: Sinn: Nein, außerdem bin ich kein Neoliberaler. Wenn Sie solche Termini verwenden wollen, bin ich ein Ordoliberaler im Sinne Ludwig Erhards. Ich bin für strikte Spielregeln, deren Einhaltung vom Staat überwacht werden, ohne dass der Staat selbst mitspielt. Seit Jahren gehöre ich in Wort und Schrift zu den entschiedensten Kritikern der Liberalisierung im Bankenwesen. (w wolnym tłum.: Sinn: Nie, poza tym nie jestem neoliberałem. Jeśli chcecie zastosować tego typu terminologie, to jest ordoliberałem w duchu Ludwiga Erharda. Jestem za surowymi regułami gry, których przestrzeganie musi być poddane kontroli państwa, które samo nie bierze w grze udziału. Od lat należę do najbardziej zdecydowanych krytyków liberalizacji sektora bankowego.) (niem.).
  6. ↑ TOP 250 Forscher Lebenswerk: Handelsblatt-Ranking Volkswirtschaftslehre 2010. „Handelsblatt”. [dostęp 2011-08-14]. (niem.). 
  7. ↑ RePEC: Ranking RePEC. ideas.repec.org. [dostęp 2011-08-14]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hans-Werner_Sinn&oldid=73577048”