Anka K Anka K
3876
BLOG

Upadek kościoła katolickiego w laickiej Francji

Anka K Anka K Religia Obserwuj temat Obserwuj notkę 1

Od 1789 roku do dzisiaj we Francji prowadzona jest konsekwentnie polityka etapowego likwidowania kościoła katolickiego.


I etap - zmiana prawa

Pierwszym ważnym aktem prawnym była podpisana w 1790 roku konstytucja cywilna kleru, która nakładała na duchownych obowiązek złożenia przysięgi wierności wobec państwa. 13 lutego 1790 r. zostały zniesione wszystkie zgromadzenia zakonne męskie i żeńskie oraz zabroniono składania ślubów zakonnych. Poprzez dekrety z 3 listopada 1789 i z 17 marca 1790 nastąpiła konfiskata dóbr Kościoła i jego instytucji dobroczynnych. W czasie rewolucji francuskiej walka z kapłanami, którzy odmówili złożenia przysięgi, była szczególnie krwawa, setki duchownych zostało zabitych.

Zadbano również o laickie wychowanie dzieci. W 1905 roku uchwalono ustawę, na mocy której we francuskich szkołach nie można nauczać religii. Ostatnio we wrześniu 2013 roku w szkołach zaczęła obowiązywać Szkolna Karta Laickości.


II etap - główne świątynie katolickie stały się muzeami

Co roku do Francji aktualnie przyjeżdża ponad 80 mln turystów /wg. danych Światowej Organizacji Turystyki, UNWTO/. Wielu z nich przyjeżdża tutaj zwiedzać gotyckie "perełki", jak: Katedra Notre-Dame w Paryżu, Katedra w Chartres, Katedra w Reims, Katedra w Amiens, Katedra św. Szczepana w Bourges. W Lourdes znajduje się jedno z największych na świecie sanktuarium maryjne, odwiedzane rocznie przez 6 mln osób. Ciekawa architektura sanktuarium Mont Saint-Michel  w Normandii  z VIII wieku oraz jego położenie przyciąga średnio rocznie 3.2 mln osób. Pomimo trudnego dojazdu wiele osób dociera do przepięknego sanktuarium w La Salette.

Tam gdzie to było możliwe, najciekawsze świątynie zamieniono na obiekty muzealne, często przy wejściu sprzedawane są bilety. Turyści z aparatami fotograficznymi swobodnie krążą po świątyni głośno rozmawiając.

Myśląc kategoriami mistrza Wielkiego Wschodu Francji (fr.Grand Orient de France) najpiękniejsze francuskie obiekty sakralne powinny przyciągać tłumy turystów do Francji zwiększając dochody państwa z turystyki, poza tym mogą pełnić funkcje reprezentacyjne, np. w trakcie ślubów i pogrzebów lub sali koncertowej.


III etap - modernistyczne zmiany w świątyniach

Dla potrzeb sakralnych wydzielona jest zwykle boczna mała kaplica, w której odprawiane są czasami msze św. Najświętszy sakrament po mszy św. przenoszony jest gdzieś na zaplecze, np. do zakrystii. Zjawisko to starałam się opisać w dawnej swojej notce Katedra Notre-Dame w Paryżu ma 850 lat .



Tutaj odprawiana jest msza św. w kościele Saint Severin

W  dzielnicy łacińskiej w Paryżu stoi piękny kościół Saint Severin, którego historia sięga VI wieku. Uważany jest on za najstarszy obiekt gotycki na lewym brzegu Sekwany. W kościele tym spotykamy licznych turystów, którzy podziwiają charakterystyczny filar, piękne sklepienia i wspaniałe witraże. Dla celów sakralnych przeznaczona jest boczna kaplica z prawej strony kościoła, której wygląd przypomina mi bardzo lożę masońską.  Niepozorne tabernakulum znajduje się obok "ołtarza",  za którym stoi "tron" dla duchownego.

Saint-Séverin Nave, Paris, France - Diliff.jpg
Tutaj była odprawiana msza św. w tym kościele

Modernistyczne zmiany w kościele katolickim wprowadzane konsekwentnie nadal oraz popularyzowanie nowych standardów życia społeczeństwa zmniejsza ilość praktykujących wiernych.

Na skutek wieloletniej polityki w2010 roku we Francji ok. 38 mln osób, tj. 60% ludności, deklarowało się jako katolicy, ale tylko ok. 3 mln, tj. 4,5% było praktykującymi katolikami. Wyznawców islamu jest ok. 4,7 mln, tj. 7,5% /link/ . Według innych źródeł ilość wyznawców islamu szacuje się nawet na 7 mln osób.


IV etap - sprzedaż kościołów i oddawanie ich wyznawcom islamu

Obiekty sakralne są własnością państwa (zabytki i wszystkie wybudowane przed 1905 rokiem) lub samorządów. Ze względów finansowych są sprzedawane, wykorzystane na inne cele lub przekształcane na meczety,

Kolejne notki poświęcę między innymi nowym meczetom i obiektom sakralnym wykorzystanym na inne cele.


V etap - rozbiórka kościołów

Według raportu Senatu we Francji z 2013 roku w ciągu najbliższych kilku lat zostanie wyburzonych ok. 2800 katolickich kościołów. W najbliższym czasie planowana jest rozbiórka 267 obiektów, w tym 17 w Paryżu. W różnych źródłach podawane są inne liczby świątyń przeznaczonych do rozbiórki. Czasami miejscowej ludności udaje się powstrzymać sprzedaż lub rozbiórkę lokalnego kościoła. W notce tej ograniczam się do wyszczególnienia obiektów zburzonych w XXI wieku. Od 2001 roku do stycznia 2017 we Francji zburzono 37 kościołów, przy czym tempo rozbiórki znacznie wzrosło od 2013 roku.


Wykaz wyburzonych kościołów opracowany jest na podstawie Inventaire 2017 des chapelles et des églises démolies depuis 2000.


2017, 1 kościół:

  • Kaplica Saint-Bernard w Clairmarais (Pas-de-Calais)


2016, 7 kościołów:

  • Kaplica Saint-Louis w Yvetot (Normandie)
  • Kaplica Saint-Martin w Carcassonne  (Aude)
  • Kościół z 1833 roku w Acarouany (Guyanne)
  • Kaplica Sainte-Thérèse z 1932 roku  w Saint-Jean de Monts (Vendée)
  • Kościół Ferrandière z 1838 roku w Villeurbanne (Rhône)
  • Kaplica Pensio w Puy-en-Velay (Haute Loire) 
  • Kaplica w Nantes (Loire-Atlantique)


2015, 4 kościoły:

  • Kościół Notre-Dame des Anges w Belfort (Territoire-de-Belfort)
  • Kościół Sainte-Thérèse w Mandeure (Doubs)


  • Kościół Saint-Michel des Batignolles w Paryżu
  • Kościół Sainte-Cécile de Zainvillers z XIX wieku w Vagney (Vosges)


2014, 3 kościoły:

  • Kościół Notre-Dame de l’Assomption w Mont-Saint-Martin (Meurthe-et-Moselle)
  • Kaplica Rimains w Cancale (Ille-et-Vilaine)
  • Kościół Sainte Bernadette w Grand-Quevilly (Seine-Maritime)


2013, 7 kościołów:

  • Kościół Saint-Blaise w Breuil (Allier)
  • Kościół Saint-Pie X w Béziers (Hérault)
  • Kościół Saint Aubin du Pavoil w Segré (Maine-et-Loire)
  • Kościół Saint-Jacques w Abbeville (Somme) z 1868 roku


  • Kościół Saint-Pierre-aux-liens w Gesté (Maine-et-Loire), przebudowany w XIX wieku na miejscu spalonego z XV wieku.


  • Kościół Bois-du-Verne w Montceau-Les-Mines (Saône-et-Loire).
  • Kaplica bazy wojskowej w Cambrai (Nord)


2012, 2 kościoły:

  • Kościół  w Berville-en-Caux (Seine-Maritime)
  • Kościół Beaulieu w Roubaix (Nord)


2011, 1 kościół:

  • Kościół Contrie w Nantes (Loire-Atlantique)


2010, 1 kościół:

  • Kościół Chalets w Gruissan (Aude)


2009, 1 kościół:

  • Kościół Charles de Foucault w Grand-Quevilly (Seine maritime)


2006, 2 kościoły:

  • Kościół Sainte Marie w Hénin-Beaumont (Pas-de-Calais)
  • Kościół w Saint-Georges-des-Gardes (Maine-et-Loire)


2005, 1 kościół:

  • Kościół Notre-Dame-de-la-Paix w Draveil (Essonne)


2003, 3 kościoły:

  • Kościół w Saint-Aignan (Seine maritime)
  • Kościół Saint-Paul w Haubourdin (Nord) 
  • Kościół w Belgeard (Mayenne)


2002, 2 kościoły:

  • Kościół w Parisot (Tarn)
  • Kościół Notre-Dame-de-Lourdes w Nice (Alpes maritimes)


oraz 2 kościoły w Lambersart i w Lomme (brak daty rozbiórki).


V etap - dewastacje obiektów sakralnych, profanacja najświętszego sakramentu, zabicie księdza 26 VII 2016, służby porządkowe na terenie kościoła agresywnie wyrzucających ze świątyni wiernych.


Akcja 3 VIII 2016 w kościele św. Rity w Paryżu

VI etap - ???
Niknie nadzieja, ...  Wprawdzie we Francji żyją ludzie, którzy przeciwstawiają się "politycznie poprawnym" reformom, np.: La Manif Pour Tour, ale są to jednostki.


Notki o podobnej tematyce:

Anka K
O mnie Anka K

Interesuję się współczesną historią, psychologią społeczną i turystyką.

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Społeczeństwo