Synowie Rapu - Bezsenność

[SPR]
Szczerze mówiąc, bezsenność - pojęcie mi obce
Zasypiam bez Persen Forte, po prostu śpię dobrze
Ale opowiem wam historię, wiem lubię
Od tematu odbiec, po prostu nie lubię pieprzyć ciągle
O tym samym, wciąż te same cztery ściany
Ja pierdole... Dygresja - OK, ale bez przesady
Przepraszam, głupi nawyk, mam tak w naturze, ale
Miało być o bezsenności, a nie o architekturze
Ale dobra, a więc pewien lunatyk, obudził się w nocy
I patrzy, (ale nie... to wesoła historia,
Inny bit jakiś, daj mi coś...
Pasuje? Może być? Tak, jasne! Pasi, pasi!)
A więc, pan lunatyk, koleś w średnim wieku
Inteligentny, niedoceniany, magister znaczy
Uzależniony od leków, na łeb zjebany
I od pornografii, nimfoman znaczy, niby
Porządny, a tu taka świnia, coś jak w "Ja, Irena, i Ja"
Rozdwojenie jaźni, miał taki nawyk rzadki
Co nie sprzyjał mu, nie była też dumna rodzina, bo gdy
Dostawał sraczki, obsrywał sąsiadom wycieraczki
Kto to wytrzyma? Lecz to nie była jego wina
W końcu trafił do psychiatry, taki finał, ziomek
By skumać tą historię masz do popisu wielkie pole
Bo nie ma ona sensu, co ja dzisiaj pierdole!
A co dalej nieważne, ważne, że siedziałeś wbity w krzesło
Z uszami jak satelity, słuchając co się stanie z tym panem
Więc zrobiłem zwałę, a nie nudno nawijałem
Bo wtedy dopiero byś zasnął, a to nie o tym kawałek
Ale dobra, bit zmień mi, na ten pierwszy, bo wejdzie James i
Nawinie pewnie jakieś poetyckie wersy jak Szekspir
Dawaj do kabiny Pirat, masz okazję się popisać
Ja idę spać, narka, bo już przed majkiem zasypiam

[Pirat]
To jedna z tych nocy kiedy sumienie wygrywa z Morfeuszem
Stoję przed lustrem, sam przed sobą udając skruchę
Wiesz, próbuję zasnąć, lecz powieki łamią grawitację mi
Wspomnienia warte tyle co nie, lecz dziś
Pióro parzy ciągnąc po policzkach swe dłuto
Wiem, już późno, ale czas nie goi ran jak kiedyś
I jak wtedy znów wznoszę modły na próżno
Byś wróciła do mnie zanim wszystkie uczucia w nas umrą
I co? Zostałem sam w epicentrum tego horroru
Co mam z życia? Chyba tylko pięć liter na nagrobku
To nie wiara, (to nie wiara), to ból zmusił mnie do hołdu
By oddać pokłon bogom, gdzieś na południe od bloków
Miałem jakieś 17 lat, a pióro łzawi
Jak ja wtedy, kiedy wzrok sypał mi sól na wargi
Czasem ciężko mi zapomnieć o pani
Która zabiła uczucia, zrobiła mi z serca Katyń
Dziś już wiem, że ten zachód nie był warty zachodu
Tak jak flaszka, bo to żadna frajda spadać ze schodów
Wiem, czasem lekarstwo to już bardziej trucizna
Jak wylewam się nad kartką i wlewam do kieliszka
Wódkę jak Paracetamol, by ten ból z siebie wyrzygać
Chociaż pewnie wiesz, że kac nie smakuje jak morfina
Chcesz żyć, a jesteś bez grosza wiedząc, że życie to dziwka
Inni pierdolą życie, przejebane widzieć to z bliska
Kukułka krzyczy - już trzecia
A ja siedzę i piszę jakbym chciał wygrać przetarg na sen
Ale to jak mazać tatuaże - nic nie wskóram
To już szósta - znów mówi mi ta sama kukułka
Więc lepiej skończę, bo kawałek miał być o nocach
A mamy już nowy dzień, wieczorem opowiem od nowa ci
Jak to jest, bo wątpię by tylko mi brakło sił
Ale źle myślisz, bo mylisz się myśląc, że nie mam nic