Ponoć prawo może być twardym bo jest prawem, ale o tym, że prawo z tego samego powodu może być niespójnym, raczej nikt nie wspominał. Swego czasu informowaliśmy o interpretacji przepisów podatkowych wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (ITPB1/415-53/12/DP), w której dowodził, że: środki medyczne wykorzystywane podczas wykonywania usług stomatologicznych i ortodontycznych m.in. takie, jak: zamki, łuki i pierścienie, materiał do wypełniania zębów, czy masy wyciskowe nie stanowią materiałów podstawowych, ani pomocniczych - a w związku z tym lekarz dentysta prowadzący działalność gospodarczą w zakresie usług stomatologicznych i ortodontycznych nie jest zobowiązany ujmować ich w spisie z natury.

Przestrzegamy przed braniem do siebie tej interpretacji, bo oto Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w takiej samej sprawie powziął zgoła inną decyzję, a mianowicie, że środki medyczne wykorzystywane podczas wykonywania usług stomatologicznych i ortodontycznych należy ujmować w spisie z natury (pisaliśmy o tym w infoDENT24.pl).

Cóż każdy dentysta, aby spać spokojnie, musi się zatem dowiedzieć jakie zdanie na ten temat ma „jego" urząd skarbowy.

W konkretnej sprawie dentystka poinformowała dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, że przy wykonywaniu usług stomatologicznych i ortodontycznych używa materiałów takich jak:
- zamki, łuki i pierścienie, które stanowią części składowe aparatów stałych ortodontycznych i nabywane są w specjalnych sklepach medycznych;
- materiały do wypełniania zęba;
- materiały do wypełniania kanałów zębowych;
- podkłady i elementy do mocowania uzupełnień protetycznych i pierścieni ortodontycznych;
- wkłady i włókno szklane do odbudowy zębów;
- materiały do płukania kanałów;
- masy wyciskowe;
- leki, nici, znieczulenia.

Dentystka chciała wiedzieć czy środki medyczne wykorzystywane podczas wykonywania usług stomatologicznych i ortodontycznych spełniają wymogi definicji zawartej w par. 3 rozporządzenia ministra finansów z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz czy jest zobowiązana ujmować te środki w spisie z natury zgodnie z par. 28 tego rozporządzenia.

Jej zdaniem, zużywane w czasie wykonywania usług stomatologicznych i ortodontycznych środki medyczne, nie spełniają definicji zawartej w par. 3 rozporządzenia ministra finansów z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a jeśli tak to uważa, że ich zakup powinien być wpisywany do kolumny 13 podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W efekcie środków tych nie powinno się zawierać w spisie z natury zgodnie z par. 28 rozporządzenia ministra finansów.

W ocenie dentystki, materiały stomatologiczne nie są główną substancją wykonywanej usługi stomatologicznej, tym samym nie mogą być uznane jako materiały podstawowe (w świetle rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów).

Z drugiej strony zużywane materiały nie mogą być także zaliczone do materiałów pomocniczych, ponieważ te muszą (jak wynika z definicji) spełniać następujące funkcje:
- nie mogą stanowić materiału podstawowego w rozumieniu przepisów rozporządzenia;,
- muszą być zużywane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą;
- muszą bezpośrednio oddawać wyrobowi swoje właściwości.

Środki medyczne spełniają dwa pierwsze warunki podstawowe, których spełnienie pozwala uznać dany materiał za materiał pomocniczy. Jednocześnie w świetle trzeciego warunku materiał pomocniczy musi bezpośrednio oddawać wyrobowi (nie usłudze) swoje właściwości. Wykonywane przez dentystkę usługi mają charakter niematerialny, a więc środki medyczne nie mogą być zakwalifikowane, jako materiał pomocniczy.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach miał w tym względzie inną opinię. Oto jej najważniejszy fragment:
Finalnym efektem usługi stomatologicznej, czy ortodontycznej jest wyrób gotowy, zaś wskazane przez dentystkę materiały zużywane w toku świadczonych usług, które stają się główną substancją (budulcem, elementem) gotowego wyrobu, bądź bezpośrednio oddają wyrobowi swoje właściwości, zaliczane są odpowiednio do materiałów podstawowych i pomocniczych, o których mowa w par. 3 pkt 1 lit. b i c rozporządzenia ministra finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W konsekwencji, materiały zużywane w toku świadczonych usług stomatologicznych i ortodontycznych podlegają ujęciu w spisie z natury, jako materiały podstawowe i pomocnicze.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach dowodził, że u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.

Tym samym w remanencie początkowym oraz końcowym dentystka zobowiązana jest ująć m.in. materiały podstawowe oraz materiały pomocnicze.

Syg. akt IBPBI/1/415-606/14/ZK