Kępa Redłowska - 11 BAS i pozostałe obiekty

Obiekty znajdujące się na Kępie Redłowskiej zostały wybudowane w okresie powojennym. Projekt stanowisk bojowych został opracowany w Szefostwie Inżynierii Marynarki Wojennej w 1946 r. Koncepcja działobitni bazowała na projekcie baterii im. H. Laskowskiego z Helu. Stanowiska dział były dwupoziomowe z działobitnią i komorami amunicyjnymi pod nią. Baterię wyposażono w 4 działa 130 mm typu B-13 wz.35 sprowadzone ze Związku Radzieckiego. W czerwcu 1948 znalazły się na działobitniach. 26 czerwca 1948 oddano pierwsze strzelanie techniczne, 12 sierpnia 1948 taktyczne do celu morskiego. Bateria funkcjonowała w składzie 31 DAN-u (Dywizjonu Artylerii nadbrzeżnej) do 22 września 1950 r. kiedy to stała się 11 BAS (Baterią Artylerii Stałej).

Obiekty Baterii Redłowo
- 4 działobitnie dla dział 130 mm
- kilka stanowisk dla działek 37 mm wz.1939 z celownikiem AZP-37-1
- 1 ZPKO (Zapasowy Punkt Kierowania Ogniem)
- 1 GPKO (Główny Punkt Kierowania Ogniem)
- kilka przybateryjnych magazynów amunicji,
- elektrownia
- stacja kompresorów
- stanowisko reflektora

Obecnie spora część tych obiektów ciągle znajduje się na terenie jednostki wojskowej w północno - zachodniej części Kępy Redłowskiej. Na szczęście stanowiska baterii są ogólnodostępne.

W południowej części Kępy Redłowskiej znajduje się dwupoziomowy schron. Posiadał on własną elektrownię, węglowe filtry, instalację sanitarną, piec. Był on wyposażony we wszystkie urządzenia niezbędne do przetrwania załogi Baterii. Posiadał 5 wejść - z czego 3 poziome, 1 szyb oraz 1 tunel łączący dolny poziom z pozostałymi obiektami. Był przeznaczony prawdopodobnie dla załogi liczącej 30 osób.

Lokalizacja w Google Maps

dokładny opis na stronie Arka Woźniakowskiego www.bas.tpf.pl [Baterie/11BAS]